ඇවිස්සුණ මතක

      ඇවිස්සුණ මතක

මැදියම් ම මේ මහ රැයේ

හිරු නුඹත් නිදන සමයේ

මතක ගුලිකර දෑස් බොඳ කර

 ආවේ කවුරුද කලුවරේ.....

සීතලට නුඹ  සීතලක්

උණුසුමට නුඹ උණුසුමක්

 හද ගැබ ම නුඹෙ කළු ගලක්

 නොදැනුන එක කරුමයක් ...

දෑස් ඉම මගෙ තෙත් කරන්

 නුඹ එන්නේ ඇයි රත්තරන්

දුන් නමුත් මට ගින්දරක්

 නුඹ යන්න තව බොහෝ දුරක්....

සච්න්තක ✍️